در اینجا پاسخ های دقیق به سوالات شما در مورد سردردهای میگرنی آمده است:
میگرن نوعی سردرد شدید است که می تواند با علائم عصبی مختلفی مانند تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا و تغییرات موقتی بینایی همراه باشد. تصور می‌شود که میگرن ناشی از فعالیت غیرطبیعی مغز است که باعث تورم و گشاد شدن رگ‌های خونی در سر می‌شود. تخمین زده می‌شود که بیش از 36 میلیون آمریکایی از میگرن رنج می‌برند که آن را به یکی از شایع‌ترین شرایط پزشکی تبدیل می‌کند.

میگرن همراه با اورا به نوع خاصی از میگرن اطلاق می شود که در آن افراد اختلالات بینایی به نام "اورا" را درست قبل یا در حین سردرد تجربه می کنند. این هاله ها می تواند شامل دیدن نقاط یا خطوط، تاری دید، کوری موقت و سایر اثرات مشابه باشد. فقط حدود 20 درصد از افرادی که به میگرن مبتلا می شوند این شکل را با هاله دارند.

علائم و نشانه‌های سردرد میگرنی می‌تواند از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد، اما عموماً شامل درد متوسط تا شدید در یک طرف سر است (اگرچه هر دو طرف نیز می‌توانند تحت تأثیر قرار گیرند). سایر علائم رایج عبارتند از تهوع، استفراغ، اسهال، حساسیت به نور و صدا، سرگیجه، خستگی و مشکلات موقت بینایی مانند دوبینی یا دید تونلی. برخی از افراد نیز ممکن است در طول حمله میگرن دچار بی حسی یا گزگز در بازوها یا پاهای خود شوند.

میگرن اپیزودیک به حملات میگرنی اطلاق می شود که گهگاه و به ندرت، معمولا کمتر از 15 روز در ماه رخ می دهد. اکثر افراد مبتلا به میگرن در این دسته قرار می گیرند. میگرن های اپیزودیک در صورت وقوع هنوز هم می توانند ناتوان کننده باشند، اما به اندازه میگرن مزمن بر زندگی روزمره تأثیر نمی گذارند.

غذاها و سایر عواملی که می توانند باعث میگرن شوند عبارتند از برخی نوشیدنی های الکلی (مانند شراب قرمز)، ترک کافئین، استرس، کمبود خواب، تغییرات هورمونی (به ویژه برای خانم ها)، نورهای روشن/چشمک صفحه نمایش، بوی تند و برخی افزودنی های غذایی مانند MSG. محرک های بالقوه زیادی وجود دارد، بنابراین مهم است که به آنچه به نظر می رسد باعث ایجاد میگرن شما می شود توجه کنید و سعی کنید تا حد امکان از این محرک ها اجتناب کنید.

تعیین اینکه آیا فردی مبتلا به میگرن در مقابل نوع دیگری از سردرد است گاهی اوقات ممکن است دشوار باشد. یک تفاوت اصلی این است که میگرن نسبت به سردردهای معمولی شدیدتر است و اغلب با علائم دیگری مانند حالت تهوع یا حساسیت به نور و صدا همراه است. با این حال، ممکن است بین انواع مختلف سردرد همپوشانی وجود داشته باشد، بنابراین بهتر است برای تشخیص مناسب و توصیه های درمانی با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.

در اینجا پاسخ های بیشتری به سؤالات بعدی شما آمده است: چگونه میگرن را درمان می کنیم؟ گزینه های مختلفی برای درمان میگرن وجود دارد، از جمله دارو، تغییر شیوه زندگی، درمان های جایگزین و درمان های طبیعی. داروهای مورد استفاده برای درمان میگرن شامل تریپتان ها، داروهای ضد تهوع، مسدود کننده های بتا، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد صرع هستند. تغییرات سبک زندگی مانند خواب کافی، مدیریت سطح استرس، ورزش منظم و حفظ وضعیت بدنی خوب می تواند به پیشگیری از میگرن کمک کند. درمان‌های جایگزین مانند طب سوزنی، ماساژ درمانی و مراقبت‌های کایروپراکتیک نیز ممکن است تسکین دهند. درمان‌های طبیعی مانند روغن نعناع، تب و ریشه زنجبیل معمولاً برای تسکین میگرن توصیه می‌شوند. آیا می توان به طور کلی از میگرن جلوگیری کرد؟ اگر بله، چگونه؟ در حالی که همیشه نمی توان به طور کامل میگرن را از بین برد، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش فراوانی و شدت آن انجام دهید. شناسایی و اجتناب از محرک های شناخته شده برای پیشگیری ضروری است. این شامل هیدراته ماندن، خوردن وعده‌های غذایی منظم، خواب کافی، مدیریت سطح استرس، و اجتناب از قرار گرفتن در معرض نورهای روشن، صداهای بلند و بوهای شدید است. ورزش منظم، یوگا، مدیتیشن و تکنیک های آرام سازی نیز می تواند به کاهش خطر میگرن کمک کند. برخی افراد دریافتند که مصرف برخی مکمل ها مانند منیزیم، ریبوفلاوین، CoQ10 و ملاتونین نیز می تواند برای پیشگیری موثر باشد.

در اینجا پاسخ های اضافی به سؤالات بعدی شما آمده است: رابطه بین میگرن و افسردگی چیست؟ آیا آنها اغلب در کنار هم وجود دارند؟ آیا افرادی که یک بیماری دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیگری هستند؟ آیا داشتن هر یک از این شرایط بر میزان بهبودی دیگری تأثیر می گذارد؟ برعکس - آیا دلایلی وجود دارد که افسردگی ممکن است شانس تجربه میگرن را افزایش دهد؟

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: